IN
MEMORIAM
namens de familie Tilman
door Drs. F. Teeuwen,
zwager van Adelbert.
Geachte aanwezigen, Beste mensen.
Het is allerminst een opgave, maar eerder een groot
voorrecht om hier, vooral namens de familie, een woordje te zeggen over
onze dierbare Adelbert, zonder terughoudendheid, maar
ook niet overdreven, en daaraan toegevoegd een duidelijk persoonlijk accent
mijnerzijds.
Ik zou, als het ware, drie paneeltjes aan hem
willen wijden, die tezamen, als een mooi drieluik,
blijven hangen in de schatkamer van onze memorie: te weten de familieband,
de vriendschap, en de medische
relatie.
DE
FAMILIEBAND
De familieband was, en is hecht! Met soms
wonderlijke accenten, uiteenlopende karakters en loopbanen, maar allen doordrenkt
met een behoudende, religieuze ondertoon
en respect voor elkaars doen en laten, hoe divers ook!!
Adelbert was hier een duidelijke
component van, niet ál te veel uit de
toon vallend, maar wel opvallend. Hij was moedig, rechtlijnig,
haalde zéér gevaarlijke kwajongens streken uit, was – in studienormen gezien - destijds wellicht
enigszins de “underdog” van de familie, en roeide graag tegen de, toen
geldende, stroom in.
Dat maakte hem destijds, in het wat ordelijke en
keurige ’s Hertogenbosch, tot een idool van velen, zeker toen hij militair was!
Dit idool heeft hij altijd gestalte blijven geven; ook toen
hij – dank zij een extreem doorzettingsvermogen – religieuze vormgeving zocht en
vond bij de “Witte Paters”.
Een krachtig, echt mannelijk, voorbeeld voor heel velen,
met opleidingen in Luxemburg, Engeland, en verblijven in de derde wereld; en
bovendien een zéér spectaculair, intens ontroerende Priesterwijding in ‘s Hertogenbosch.
Het meest bijzondere moment in zijn leven!!
Hij heeft, in mijn familie-optiek,
op alle terreinen de best mogelijke “performance” gegeven. Zijn ouders zullen
hem met grote trots en voldoening hierboven hebben zien binnen komen!
DE
VRIENDSCHAP
Het tweede paneeltje betreft de vriendschap. Naast
de familieband was er een hechte vriendschapsband met héél velen, niet
alleen met mij! Zijn trouw was klassiek! Zijn eensgezindheid in opvattingen,
het zoeken van avontuur, uitdagingen, wervende en wervelende gesprekken, vol
compassie, waren hartverwarmend!
Bij mijn dierbare echtgenote (zijn zus) was hij de
vaste vriend des huizes, die gewoon zijn gang ging, alsof het zijn eigen
huis was. Voor de gastheer was het soms wel wat wennen!!
De grote reizen met hem in Oeganda, Kenia, Rwanda,
Tanzania, Burundi, Zaïre blijven, ondanks alle ontberingen, echt onvergetelijk
en zéér blik verruimend! Dat heeft onder andere geleid tot een “Jeugd Centrum”
in Karagwe, N.W.Tanzania,
waaraan door zijn familie en vriendenkring in Nederland voor meer dan 1.000.000
gulden vorm is gegeven; en waarvoor ik, speciaal namens hem, de talloze
donateurs en actieve bestuursleden, nog steeds dankbaar ben.
DE
MEDISCHE RELATIE
Ten slotte het derde, wat medisch getinte
paneeltje. Ik weet dat ik delicaat opereer op de rand van het beroepsgeheim,
maar toch wil ik enkele
bijzonderheden rond ons zo dierbaar en markant familielid niet onbenoemd laten!
Adelbert was onvoorstelbaar
dapper, en ondernemend. Zijn eerste voorbereidingen voor uitzending naar de
tropen waren destijds bijzonder. Een pokken
vaccinatie, als eerste, was hem bijna noodlottig, maar hij moest en zou!
De vele, vele ontberingen, ziektes, malaria problemen,
die hij ondervond tijdens z’n zwerftochten in Ethiopië
en Tanzania vullen een medische encyclopedie! Hij gaf er nimmer ook maar enige
ruchtbaarheid aan!!
Zijn op latere leeftijd komende handicaps, zijn
geestelijke neergang, het verbod op terugkeer naar Afrika, en zijn blijvende
heimwee daarnaar, maakten hem héél verdrietig!
Het is een Godsgeschenk dat hij
thans zo vredig is ingeslapen!
Het overlijden van deze echte Kerel met een
buitengewone zinvolle en vruchtbare levensinhoud; een voorbeeld voor velen, óók
jongeren, is en blijft een verlies, maar de gedachtenis aan hem is en blijft
een grote aanwinst!
DANK
Hartelijk dank namens hem aan de
vrijwilligsters, verzorgsters, verpleging, trouwe bezoekers,
aan Pater van
Harmelen, aan het Bestuur en de leden van de "Tanzania Stichting".
Zij
waren weldadig!
Beste Adelbert, rust in
een welverdiende Vrede!
We vergeten je niet!
ADIEU!
Webmaster-NL |